Wyznaczanie i osiąganie celów jest bardzo przydatną umiejętnością. Naucz dziecko jak to robić, będzie mu łatwiej w szkole i przyszłej pracy.
Pracę z dzieckiem zacznijmy od stawiania celów krótkoterminowych. Młodszemu dziecku uda się wtedy łatwiej zrozumieć sens tego działania i ma większą szansę na odniesienie sukcesu w postaci zdobycia wyznaczonej „mety”. Pokażmy dziecku, że jasno postawiony cel ułatwi nam zrealizowanie marzeń bez niepotrzebnego błądzenia. Szczególnie w pracy z młodszymi dziećmi ważne jest to, żeby nauka miała formę zabawy. Jeśli dziecko dostaje już „kieszonkowe” może postanowić, że wyda je na konkretny cel. Najpierw pomóżmy mu stworzyć listę możliwych zakupów (może je narysować), a potem niech wybierze sobie produkt, który uważa za najważniejszy. Rysunek jego może powiesić sobie w widocznym miejscu, żeby przypominał mu o wyznaczonym celu.
- Porozmawiajmy z dzieckiem o jego marzeniach i potrzebach. Powiedzmy mu, że mogą one dotyczyć różnych sfer życia. Zadajmy pomocnicze pytania. Zastanówmy się wspólnie, które marzenia są dla niego najważniejsze, możliwe do zrealizowania i zależne od niego samego. Niech wybierze jedno z nich i pomóżmy mu sprecyzować cel. Zadanie to na początku może być trudne. Zamierzenia muszą być określone w konkretny sposób np. „W tym roku szkolnym na Świadectwie będę miał piątkę z angielskiego.”, a nie: „W tym roku szkolnym będę się lepiej uczył.” Cel powinien być zapisany (u przedszkolaków narysowany) i powieszony w widocznym miejscu. Pamiętajmy, że wyznaczony cel musi być możliwy do zrealizowania i dziecko musi o tym wiedzieć. To ono decyduje o wyborze celu, a nie my! Uwaga ta jest szczególnie ważna u młodzieży dorastającej – ingerujący rodzic wywołuje bunt.
- Następnie trzeba zastanowić się, jakie działania mogą przyczynić się do osiągnięcia celu i sporządzić plan działania: np. „Po lekcji angielskiego powtarzam sobie wszystko w domu. Regularnie odrabiam prace domowe. Codziennie (poza weekendem) uczę się pięciu nowych słówek. itd.”. Ten plan koniecznie spiszmy, uwzględniając wszystkie „małe kroczki”, które pomogą osiągnąć cel końcowy. Zachęćmy dziecko do kontroli swoich obietnic i zaznaczania już wykonanych zadań np. w każdym tygodniu. Jeśli pojawią się jakieś niepowodzenia, „podtrzymujmy dziecko na duchu” i zachęcajmy do wytrwałości. Pamiętajmy, że jeśli nie uda mu się osiągnąć celu, to i tak należy docenić jego odwagę i pracę.
Pomagając dziecku w wyborze celu, my rodzice najchętniej widzielibyśmy te, które są związane z nauką. Musimy jednak wiedzieć, że dla przedszkolaków, a także uczniów szkoły podstawowej (głównie klas młodszych), nauczenie się czegoś rzadko bywa celem samym w sobie. Dopiero nastolatki zaczynają myśleć o nauce w sposób realistyczny i mogą stawiać sobie świadome cele.
Wdrażanie, już od wczesnych lat, zasady formułowania celów i układania planów, ma duże znaczeniu w budowaniu przyszłych nawyków. Oczywiście, nie jest naszą intencją, żeby życie naszych dzieci przerodziło się w ciągły wyścig, czy w działanie tylko według określonego programu. Nabyte umiejętności z pewnością mogą sprawić, że dziecko będzie zadowolone z siebie, a jego codzienny stres zmniejszy się. Wyznaczanie i planowanie celów umożliwia ich osiągnięcie, a to z kolei sprawia, że dziecko częściej będzie miało okazję cieszyć się życiem. Stanie się silniejsze, pewniejsze i będzie wiedziało, że to właśnie ono ma wpływ na to, jak będzie wyglądało jego życie.
„Człowiek bez celu pozostanie w miejscu nawet na najprostszej drodze.” – Thomas Carlyle
Podobne:
- Osiąganie celów przez dziecko
- Wychowanie dziecka - przekaż dziecku swoje wartości
- Wychowanie dziecka - kiedy pomaganie zamienia się w wyręczanie