Od kołyski wpajano nam że wiedza jest kluczem do sukcesu. W szkole wymagano bezwzględnej znajomości definicji i regułek, kazano uczyć się dat i wierszyków, podobnie też przebiega edukacja naszych dzieci. Czy jednak dziś, w epoce cyfrowej, pod koniec pierwszej dekady XXI wieku model „kucia na blachę” wciąż ma zastosowanie?
Pomimo licznych w ostatnich latach reform szkolnictwa, Polski system oświaty niestety nadal bazuje na XIX i XX wiecznych metodach. Lekcje w dalszym ciągu polegają na omówieniu materiału przez nauczyciela, a nauka na jak najlepszym jego zapamiętaniu, niekoniecznie ze zrozumieniem.
Fundamentalnym zadaniem placówek edukacyjnych jest efektywne nauczanie, tak by młody człowiek kończący szkołę wyposażony był w oręż niezbędny do wygrania walki na rynku pracy. Rynek ten, w ostatnim czasie mocno jednak ewoluował. Kartą przetargową nie są już kompetencje „twarde” jak wiedza, teraz od kandydata do pracy wymaga się przede wszystkim umiejętności praktycznych, kreatywności, samodzielności, chęci ciągłego rozwoju i uzupełniania kwalifikacji, wysokiej komunikatywności i umiejętności szybkiej adaptacji do zmiennych warunków. Oczywistym jest, że takich życiowych kompetencji nie można opanować z użyciem książki czy zeszytu ćwiczeń. Niestety aktualnie stosowane metody nauczania nie zostawiają miejsca na ich kształtowanie.
Ostatnimi czasy gdzie niegdzie słychać nieśmiałe głosy że powinniśmy zmienić system edukacji na bardziej nowoczesny. Zrodziła się bowiem silna potrzeba modyfikacji sposobów kształcenia. Zakuwanie- faktografia, wiedza książkowa to relikt minionych epok. Straciła sens gdy większość informacji stała się dostępna po uruchomieniu komputera. Wszystko wskazuje więc na to że przyszłościowy nurt stanowi edukacja informacyjna a w nowoczesnej szkole należy postawić na interaktywność zajęć.
Wykorzystaniu technologii interaktywnych w edukacji zostało poświęcone spotkanie „Rewolucja w uczeniu – już w Polsce” które odbyło się 24 kwietnia b.r. w Warszawie. W jego trakcie przedstawiono wyniki brytyjskich doświadczeń w stosowaniu tablic interaktywnych w edukacji wczesnoszkolnej. Jak wykazano, zastosowanie tego narzędzia w trakcie zajęć znacznie podniosło skuteczność nauczania pojęć złożonych i abstrakcyjnych, m.in. matematyki czy nauk przyrodniczych i jednocześnie zwiększyło ilość materiału przyswajanego przez osoby o tzw. specjalnych potrzebach edukacyjnych.
Sukces ten jest wynikiem wielokrotnego powracania do przekazywanych treści i ich automatycznego zapisu w pamięci długotrwałej oraz jednoczesnego angażowania w proces zapamiętywania wszystkich zmysłów dziecka. Ogromne znaczenie miało tu również realne zaangażowanie uczniów w proces tworzenia zasobów edukacyjnych- możliwość projektowania, dodawania obrazów i muzyki. Taka forma nie tylko zwiększa efekty nauczania, przede wszystkim rozwija kreatywność i komunikatywność, zachęca dzieci do nauki, do samodzielnego poszukiwania i generowania informacji, a to właśnie jest istotą społeczeństwa informacyjnego, które właśnie się kształtuje i którego cechy preferują pracodawcy.
Ukształtowanie takiego społeczeństwa- przygotowanie młodego pokolenia do sprostania wyzwaniom stawianym przez rynek pracy, możliwe jest wyłącznie poprzez odejście od tradycyjnej nauki pamięciowej, stałe podnoszenie poziomu umiejętności w wykorzystywaniu technologii interaktywnych oraz wprowadzenie nowoczesnych technologii informacyjnych do systemu szkolnictwa. Nowoczesna edukacja kształtuje nowoczesne społeczeństwo, a nowoczesne społeczeństwo- nowoczesne państwo. Warto przypomnieć sobie słowa wypowiedziane jeszcze w XVI w. przez Jana Zamoyskiego „taka będzie Rzeczpospolita, jakie jej młodzieży chowanie”.