Nasz mózg zbudowany jest z dwóch półkul, które nie odgrywają dokładnie tej samej roli.
Każdy z nas używa obu. Ze względu na dominację jednej z nich, można podzielić nas na:
Sensoryczne impulsy odbierane przez oczy, uszy, zmysł dotyku i mięśnie naszego ciała, mogą być przekazywane do prawej i lewej półkuli mózgowej. Uważa się, że każda z półkul działa w odmienny sposób.
A oto charakterystyka obu półkul. Spójrzcie, jak się od siebie różnią. Zastanówcie się, która z charakterystyk bardziej „pasuje” do Waszego dziecka.
Używając obu półkul mózgowych, łączymy ze sobą dwie umiejętności, np. potrafimy równocześnie mówić i odbierać bodźce sensoryczne z otoczenia. Dzięki odbieraniu informacji głównie za pośrednictwem dominującej półkuli, uczymy się łatwiej i szybciej, niż gdybyśmy używali do tego tej „słabszej”. Wtedy proces ten przebiega w naturalny i automatyczny sposób.
Osoby, u których występuje wyraźne preferowanie jednej z półkul, mają najczęściej trudności ze sprawnym wykorzystywaniem drugiej z nich. Dla efektywności pracy umysłowej (w tym nauki) najlepsze jest stymulowanie obu półkul. Harmonijne ich pobudzanie umożliwia zaistnienie efektu synergii. Jest to współdziałanie różnych czynników, którego efekt jest większy niż suma poszczególnych oddzielnych działań. Ujmując to „matematycznie”: 2+2>4
Posługując się mnemotechnikami (techniki zapamiętywania) angażujemy logikę i kreatywność, a więc wykorzystują obie półkule mózgowe Dzięki temu zarówno kodowanie, jak i odtwarzanie informacji jest łatwiejsze i szybsze.
W tradycyjnych systemach nauki przede wszystkim wykorzystuje się lewą półkulę mózgową. Zwłaszcza u osób z dominującą półkulą prawą może stać się to źródłem niepowodzeń w szkole.
Efekty są bardziej zadawalające, gdy wykorzystujemy aktywność całego mózgu, zamiast nadmiernie obciążać jedną półkulę. Nawet osoby „lewopółkulowe” lepiej sobie poradzą, gdy będą pełniej korzystać z „dobrodziejstw” półkuli prawe, która ma dużo większą pojemność.
Kluczem do szybkiego uczenia się jest integracja pracy obu półkul mózgowych.
autor: Barbara Ukleja
psychopedagog kreatywności
trener Centrum Edukacji SENSUS