Wielu rodziców skarży się, że jego dzieci kłócą się, obrażają siebie wzajemnie, wyzywają się, a nawet biją się. Czy problem ten dotyczy wielu rodzin?
„Ci, którzy nie czują zazdrości, nie czują nic.”
Louis Aragon
Jak wykazują badania wśród 15-25-latków tylko 15% wymienia siostrę lub brata (częściej siostrę) jako osobę szczególnie ważną w jego życiu. U osób powyżej sześćdziesiątego roku życia współczynnik ten wynosi 80% (Poradnik Psychologiczny Polityki, 2009).
SPOJRZENIE W PRZESZŁOŚĆ
Najpierw sięgnijmy pamięcią do swojego dzieciństwa. Spróbujmy przywołać sytuacje, w których czuliśmy zazdrość. A jak wyglądają nasze obecne stosunki z rodzeństwem? Może uda nam się wyciągnąć z tego jakieś wnioski. Czy nasi rodzice wywoływali swoim postępowaniem wzrost rywalizacji między potomkami? Zastanówmy się, co może wpływać na to, że dla jednych brat czy siostra są bardzo bliskimi osobami, a dla innych nie.
Wszyscy rodzice pragną, żeby jego dzieci żyły w zgodzie, kochały się i były dla siebie wsparciem. Czujemy wtedy nie tylko zadowolenie, ale także jesteśmy bardziej spokojni. Myślimy, że jeśli nas już nie będzie, to każde z nich może liczyć na wsparcie siostry czy brata. Jaką wielką radość wywołują u nas sytuacje, kiedy widzimy, że dzieci nasze pomagają sobie, są dla siebie wyrozumiałe i troskliwe. To cieszy nas zarówno kiedy dzieci mają kilka, kilkanaście, czy kilkadziesiąt lat. Wielu rodziców uważa, że jednym z najważniejszych rodzicielskich zadań jest wychowanie rodzeństwa, które będzie żyło w zgodzie i miłości.
PIERWSZE DZIECKO
Nasze pierwsze dziecko, kiedy przyjdzie na świat, jest w centrum uwagi całej rodziny. Żyje w przekonaniu, że rodzice są tylko dla niego. Dlatego warto przygotować naszego potomka na narodziny brata czy siostry. Opowiadajmy, jak będzie wtedy wyglądał nasz dom, jakie nastąpią zmiany. Postarajmy się przedstawić dziecku jak najwięcej „plusów” tej nowej sytuacji. Przygotujmy go również na to, że rodzice będą mieli mniej czasu, gdyż będą musieli zająć się małym, bezradnym noworodkiem. Powiedzmy dziecku, że w tej nowej sytuacji liczymy na jego pomoc. Dzięki rozmowom w czasie ciąży, stopniowo przyzwyczajamy dziecko do myśli, że pojawi się nowy członek rodziny.
MOJE RODZEŃSTWO
Mimo wielu przygotowań, moment, w którym przyniesiemy noworodka do domu, jest dla starszego dziecka wielkim wstrząsem. Czuje się ono zagrożone ponieważ wszyscy zaczynają skupiać swoją uwagę na maleństwie. „No i jak tu nie być złym i zazdrosnym, jak jakiś intruz zaczyna zajmować moje miejsce i muszę z nim się dzielić ukochanymi rodzicami.”.
Starsze dziecko w tej nowej sytuacji jest zagubione, opuszczone i niepotrzebne. Jest zazdrosne o swoją siostrę czy barta. Zaczyna zachowywać się agresywnie lub staje się apatyczne, obojętne, obraża się albo udaje małego dzidziusia. Reakcje te świadczą o tym, że dziecko nie radzi sobie w nowej sytuacji. Obawia się, że rodzice bardziej kochają małe niemowlę. Czuje się odrzucone i niechciane. Zaczyna nienawidzić małego „intruza”.
Trwa wysyłanie Twojej oceny...
