Edukacja w rozwoju młodego człowieka jest bardzo istotna. Główną osobą, która ten rozwój stymuluje jest rodzic.
Edukacja poprzez Internet niesie wiele pytań. Początek jest zwykle taki sam. Rodzice cieszą się, że dziecko siedzi w domu, a nie chodzi nie wiadomo gdzie. Pierwsze uwagi na temat spędzanego czasu przed komputerem, dziecko kwituje rozwiązywaniem zadań z matematyki lub zadanych lekcji. Rodzice zachęcają do edukacji poprzez Internet, wiedzą, że dziecko się uczy i jest bezpieczne w domu. Wszystko jest w porządku, gdy rzeczywiście dziecko uczy się przez Internet nowego języka obcego , czy czyta multimedialną encyklopedię.
Rodzic musi sobie zdać sprawę także z zagrożeń płynących z sieci. Mama i tata to pierwsze osoby, które zapoznają dziecko z interaktywnym światem. Oczywiście trzeba pamiętać o żelaznych zasadach i wpoić je dziecku: żadnego podawania danych personalnych obcym osobom, żadnego spotykania się w rzeczywistości z osobami poznanymi w Internecie, żadnego podawania e - maila lu adresu i telefonu. Im więcej anonimowości, tym dziecko jest bezpieczniejsze.
Rodzic musi pamiętać o tym, że komputer i Internet to nie niańka dla dzieci, trzeba mieć na uwadze po jakich stronach serfuje dziecko. W tym momencie zaczyna się problem, bo na ile można szpiegować własne dziecko w Internecie, nie łamiąc wspólnych więzi.
Najlepiej jest wyłączać Internet, gdy dziecko pozostaje samo w domu. Należy też zapewnić odpowiedni program filtrujący strony www, aby nasza latorośl nie natknęła się na pornografię, agresję, tematy z narkotykami czy sektami. Dobrze jest, gdy rodzic zatroszczy się o program, który uwzględnia czas siedzenia dziecka przed monitorem. Taki program automatycznie wyłącza sprzęt po ustalonej godzinie.
Rodzice powinni uaktywnić w dziecku chęć spędzania wolnego czasu na świeżym powietrzu, a nie przed komputerem, dzięki temu późniejsze relacje interpersonalne będą przebiegać bez zakłóceń.
Trzeba uważać, gdzie przebiega cienka linia, między chęcią ochrony przed zagrożeniem, a gdzie zaczyna się zwykłe szpiegostwo.
Przede wszystkim trzeba dbać o wzajemne relacje, dialog. Rodzić powinien rozmawiać z dzieckiem, uświadamiać go, przed czym je chroni, i że jest to dla jego dobra. Inaczej rozmawia się z gimnazjalistą, inaczej z licealistą, który dba o swoje terytorium.
Kontynuacja edukacji przez Internet jest bardzo ważna, rodzic ma prawo nadzoru, by gimnazjalista nie wpadł w uzależnienie od sieci. Powinien jednak zwrócić uwagę na to, że Internet uczy, może stać się narzędziem w edukacji. Jako rodzic powinien podtrzymywać tą chęć, tą ciekawość, która prowadzi dziecko do Internetu.
Rodzić ma być mądrym przewodnikiem, dzięki temu zachowa zasady rozsądnego korzystania z Internetu, bez łamania relacji z własnym dzieckiem.
Etap dojrzewania jest bardzo ważny, gimnazjaliści są bardzo wrażliwi, dla nich liczą się rówieśnicy, a nie rodzice, dlatego relacja ta jest bardzo delikatna i można łatwo ją zachwiać.
Można dojść do pozytywnej relacji rodzic - dziecko, tylko i wyłącznie, jeśli jest między nimi szczerość. Dzieci potrafią i słuchają swoich rodziców, jeśli przedstawi się im swoje racje.
Istotne jest ustalenie czasu spędzanego przed monitorem i treści, które dziecko przyswaja. Jeśli są to programy edukacyjne, powinno się pozwolić dziecku spędzić mu tyle czasu przed komputerem, ile potrzebuje.
We wszystkim ważny jest rozsądek, jeśli dziecko uczy się poprzez sieć, powinno się dbać o pół godzinne przerwy w nauce, by nie doszło do wad postawy i wzroku. Tam, gdzie jest równowaga, tam edukacja przez Internet naturalnie wpisuje się w relacje rodzic - dziecko.
Duża rola w kontynuacji edukacji przez Internet, położona jest na nauczyciela, to on z kolei ma być pośrednikiem między wiedzą czerpaną z Internetu, a między pozytywnymi relacjami ucznia z rodzicem.
Im wyższa jest świadomość prawidłowego korzystania z Internetu nauczyciela i rodzica, tym dziecko jest mądrze i rozsądnie prowadzone przez wirtualny świat, dzięki któremu bawi się, uczy, a także w przyszłości będzie pracować.
Trwa wysyłanie Twojej oceny...
