Zostanie prawdziwym tancerzem to długa i ciężka droga. Przede wszystkim należy poświęcić się całkowicie treningom. Wiele godzin spędzanych na sali ogranicza nasz wolny czas i możliwość przebywania w innym środowisku niż taneczne.
Na taniec towarzyski składają się dwa style: standardowy, czyli tańce takie jak walc angielski, tango, walc wiedeński, foxtrot i quickstep oraz styl latynoamerykański – samba, chacha, rumba, paso-doble, jive. Na turniejach tanecznych jesteśmy podzieleni według kategorii wiekowych (do 9 lat, 10-11, 12-13, 14-15, powyżej 15) oraz według stopnia zaawansowania na klasy taneczne od najsłabszej poczynając: „E”, „D”, „C” we wszystkich kategoriach wiekowych, „B” w kategoriach od 12 roku życia, „A” w kategoriach od 14 roku życia oraz klasa „S” – zawodowa od 16 roku życia. Od klasy tanecznej „C” jesteśmy oceniani osobno za standard i łacinę, a od klasy „B” nie ma już ograniczeń w stroju ani w złożoności choreografii.
Przed nami treningi grupowe, lekcje indywidualne, szkolenia, obozy taneczne.
Zanim będziemy mogli zostać nazwani tancerzem zawodowym musimy wziąć udział w wielu turniejach, na których sprawdzane są nasze umiejętności.
Tancerz właściwie nie ma wolnych weekendów, a wakacje prawie całe spędza na obozach tanecznych.