Wychowywanie nastolatka jest bardzo trudnym zajęciem. Mamy pełno obaw, wątpliwości czy dobrze robimy. Oto kila wskazówek, które pomogą nam w tym jakże trudnym zadaniu.
Szanuj zmiany, które obserwujesz w Twoim dziecku; nawet jeśli nie są one zgodne z Twoim światopoglądem, ideami czy pomysłami na życie. Podejmij dialog na ten temat, spróbuj zrozumieć, dlaczego myśli właśnie w taki sposób.
Bądź cierpliwy. Twój nastolatek przypomina trochę małe dziecko, które w sposób emocjonalny podchodzi do wielu spraw. Zachowaj spokój, a chwile kryzysu przeczekaj. Wróć do tematu, gdy obydwoje będziecie spokojni i przygotowani do rozmowy.
Pomagaj budować poczucie własnej wartości. Zwracaj uwagę na zalety dziecka, zaakceptuj jego wady i pokaż, jak ułatwić sobie życie z nimi.
Znaj plany i pasje dziecka. Uczestnicz w jego życiu. Znajdź obszar aktywności, w którym będziecie mogli realizować się wspólnie. Daj szansę na rozwijanie pasji, interesujących tylko dla niego. Pozwól mu się doskonalić. Pomagaj w realizacji planów.
Daj mu pole do wolności. Pozwól dziecku wyrażać siebie. Nie interweniuj w każdą sferę jego życia; ubiór, wystrój pokoju to tak naprawdę mniej istotne elementy, na które szkoda tracić nerwy i energię. Ustalcie ogólne zasady dotyczące np. estetyki ubioru i mieszkania. Pozwól podejmować część decyzji samodzielnie.
Ćwicz aktywne słuchanie. Zachęcaj dziecko do rozmów. Zadawaj pytania otwarte, które pomogą ci poznać Twoje dziecko (np. jak myślisz..., co byś zrobił...., co sądzisz.... ).
Mów o swoich oczekiwaniach i uczuciach. Rozwijaj w dziecku uczucie szacunku do innych ludzi, wymagaj takiego szacunku dla siebie. Mów o tym, co ci się nie podoba, co cenisz w nim itp.
Zwracaj uwagę na to, że w życiu nie liczy się to co człowiek posiada, ale jaki jest. Ucz go, jak żyć, a nie jak gromadzić dobra materialne! Być – nie mieć; niech będzie myślą nadrzędną.