Powody wagarowania przez dzieci i młodzież są złożone. Najczęściej nasze pociechy wagarują:
- Z powodu trudności w nauce - może to dotyczyć ogólnych problemów w szkole, jak również jednego przedmiotu. Czasami dziecko ma wrażenie, że jakiś nauczyciel uwziął się i nie potrafiąc sobie poradzić z tym problemem zaczyna unikać lekcji.
W takiej sytuacji warto poświęcić trochę czasu dziecku, pomóc mu przyswoić zaległy materiał, w razie konieczności zorganizować korepetycje. Warto jest też porozmawiać z psychologiem szkolnym, przedstawić problem i poprosić o mediację z nauczycielem. Z dzieckiem rodzic może podpisać kontrakt, w którym oboje ustalą działania, jakie podejmą zarówno rodzice jak i dzieci w celu poprawy ocen i terminy ich realizacji - trzeba pamiętać, żeby konsekwentnie wywiązywać się z tych zadań.
- Z powodu kolegów i koleżanek w szkole - czasami dziecko czuje się odrzucone przez innych rówieśników, ma problemy z nawiązywaniem z nimi relacji, jest zastraszane przez innych uczniów.
W takiej sytuacji ważne jest by rozmawiać (a nie przepytywać) z dzieckiem na temat tego, co dzieje się w szkole; jakich ma kolegów, czy ma jakieś konflikty, czy czegoś się obawia. Jeśli problemy dziecka wynikają z braku umiejętności społecznych to może warto wysłać pociechę na warsztaty psychoedukacyjne z zakresu komunikacji interpersonalnej, sposobów rozwiązywania konfliktów, asertywności czy warsztaty radzenia sobie ze stresem.
- Wagary mogą też być jednym z objawów tzw. "buntu młodzieńczego". Wtedy dziecko szuka nowych doświadczeń, towarzystwa, czasem ulega destrukcyjnym wpływom grupy rówieśniczej.
Ważne jest, więc, aby rodzic rozmawiał z dzieckiem, poznawał jego świat, przekazywał pożądane wartości; należy delikatnie próbować zmienić priorytety młodego człowieka.
- Wagary mogą być też sygnałem trudnej sytuacji w rodzinie np: rozwód, uzależnienie jednego z rodziców, śmierć bliskiej osoby. Wagary są znanym dziecku sposobem zwrócenia na siebie uwagi rodziców. Wtedy dorośli powinni skupić uwagę na rozwiązaniu problemów rodzinnych i zdać sobie sprawę, że wagary dziecka są w dużej mierze ich winą. Należy pamiętać, aby nie wykluczyć dziecka ze wspólnych działań rozwiązywania problemu, rodzina to system i każdy jej członek ma swoje zdanie.