Kiedy w końcu rodzice dowiadują się o tym, że ich dziecko wagaruje są bardzo zaskoczeni. Twierdzą, że niczego nie zauważyli; dziecko przygotowywało się do lekcji, wychodziło punktualnie do szkoły, opowiadało, co dzieje się na zajęciach.
1. Dlatego najważniejszą rzeczą jest ograniczone zaufanie do naszych dzieci i utrzymywanie stałego kontaktu ze szkołą! Obowiązkowo rodzice powinni pojawić się na pierwszym zebraniu w szkole dziecka, gdzie podadzą numery kontaktowe do siebie. Wtedy nauczyciel będzie miał możliwość zawiadomić rodziców o zaistniałej sytuacji. Rodzice powinni uczestniczyć we wszystkich zebraniach, nawet tych nieobowiązkowych - dają w ten sposób dziecku do zrozumienia, że interesują się ich osiągnięciami i postępami w szkole oraz tym, co się z nimi dzieje. Poza tym jest to najłatwiejszy sposób, aby systematycznie kontrolować frekwencję dziecka w szkole.2. W sytuacji, gdy dowiadujemy się o wagarach dziecka - pomimo odczuwanej złości, gniewu - rodzic powinien zachować spokój; powinien powiedzieć dziecku o swoich uczuciach, o tym, że czuje się zawiedziony, rozczarowany. W związku z tym, że dziecko złamało zasady i okłamało rodzica mamy prawo wyznaczyć jakieś konsekwencje (pamiętajmy by konsekwencje były adekwatne do czynu i charakteru dziecka, nie każda kara jest dobra dla każdego dziecka).
3. Przede wszystkim jednak rodzic powinien porozmawiać z dzieckiem, aby poznać powody, dlaczego syn lub córka wagaruje. Nie powinien się zrażać tym, że dziecko początkowo nie chce mówić, tylko spokojnie spróbować uzyskać na ten temat informacje. Rodzice razem z dzieckiem powinni poszukać rozwiązania tej sytuacji. W czasie rozmowy najważniejsze jest, aby wyjaśnić dziecku, dlaczego chodzenie do szkoły jest ważne. Nie tylko, dlatego, że jest to obowiązek prawny, ale również, że ma to duży wpływ na jego przyszłość. Jeżeli problem wagarów przybrał ogromne rozmiary i rodzice nie czują się na siłach, by go rozwiązać - warto skorzystać z pomocy specjalisty. Być może psychologowi będzie łatwiej dotrzeć do naszej pociechy, odnaleźć powody wagarowania i objąć opieką zagubionego adolescenta.
4. Bardzo ważnym aspektem jest, aby rodzic pokazał dziecku zainteresowanie jego osobą i życiem; aby dziecko poczuło, że nawet w sytuacji popełnianego błędu (wagary) jest dla niego ważne i może liczyć na zrozumienie. Dziecko musi mieć świadomość, że rodzic chce wiedzieć, co jego pociecha robi; a rodzic powinien pamiętać, żeby dziecka za nadto nie kontrolować, żeby pozostawić mu trochę swobody i możliwości podejmowania decyzji. Taki układ daje gwarancje obydwu stronom na autonomię. Dziecko wie, że w przypadku pojawienia się problemów rodzic nie zostawi go samego, że mu pomoże i nie musi już sam borykać się z trudnościami.
Trwa wysyłanie Twojej oceny...
