Oczywiście jedyną drogą są studia medyczne, o których pisałam już wcześniej. Będziesz musiał zaliczyć tam takie przedmioty jak: anatomia, histologia, embriologia, biochemia, biofizyka, patomorfologia i wiele innych.
Najcięższym przedmiotem może wydawać się patofizjologia, ponieważ wiąże się ona z wizytami w prosektoriach i sekcją zwłok. Ludzie o słabych nerwach i bardzo wrażliwi mają naprawdę spory problem, by przebrnąć przez te zajęcia. Pierwszy rok jest najtrudniejszy, gdyż najwięcej tam fizyki i chemii, a nie są to najłatwiejsze przedmioty. Musisz jednak dokładnie je poznać, gdyż są one podstawą dla kolejnych zajęć i nowych informacji. Bez ich zrozumienia, niestety, będziesz miał problemy również z innymi przedmiotami.
Drugi i trzeci rok także jest ciężki i trzeba poświęcić wiele czasu na przygotowania. Tu też zaczną się już zajęcia praktyczne w laboratoriach i lecznictwie otwartym. Na czwartym roku będziesz musiał zaliczyć także praktyki wakacyjne w przychodni, na pogotowiu lub jakimś ośrodku zdrowia. Ostatnie dwa lata to przedmioty bardziej specjalistyczne i jeszcze więcej praktyk. Następnie czeka Cię wybranie sobie specjalizacji i kolejne lata nauki w jej kierunku.
A po zakończeniu studiów sam już będziesz musiał zadbać o odpowiedni poziom wiedzy oraz doświadczenie. W tym zawodzie najważniejsza jest praktyka i znajomość różnych przypadków. Będziesz miał okazję w codziennej pracy korzystać z doświadczenia starszych kolegów, a następnie trzeba będzie tą wiedzę przekazać dalej.