Zasady nauki u małych dzieci

Zmiany zachodzące dotychczas były bardzo widoczne – dziecko intensywnie rosło, zaczęło poruszać się samodzielnie, porozumiewać się z bliskimi werbalnie. Podczas następnych dwóch lat z niepewnie jeszcze chodzącego szkraba, nasze dziecko przeobraża się w małego, ciekawego, pytającego człowieczka.
Między pierwszym a trzecim rokiem życia dziecka, następuje ogromna zmiana polegająca na rozwoju intelektualnym, społecznym i uczuciowym, – czyli rozwoju wszelkich niezbędnych i charakteryzujących nas jako ludzi, zrębów naszego człowieczeństwa. To okres niezwykłej plastyczności i chłonności dziecka, okres tak ważny w życiu człowieka, że zaniedbanie lub zaburzenie prawidłowego rozwoju, może pomimo późniejszych starań okazać się niemożliwe do odrobienia (tragiczne skutki najostrzej widoczne są u dzieci maltretowanych czy tzw. „dzikich”). Dlatego tak ważne jest dostarczanie dziecku wielu różnorodnych bodźców, maksymalnie różnorodnych przeżyć i doświadczeń – to wzbogaca i pozwala łatwiej uczyć się otaczającego dziecko świata.

Dzieci w wieku 2 – 3 lat
    Coraz sprawniej poznają przedmioty dzięki doświadczeniu ich, czyli dotykaniu, próbowaniu, oglądaniu, manipulowaniu nimi. W tym wieku łatwiej zapamiętać dziecku cechy przedmiotu, kiedy mama lub samo dziecko nazywa części poznawanej rzeczy. Jeśli jest to filiżanka łatwiej zapamiętać dziecku, że to ten zimny obły kształt z uchem i szorstką częścią na dole, który „dzwoni”, kiedy mama miesza w środku łyżeczką, – jeśli pozwolimy tak wszechstronnie doświadczyć dziecku przedmiotu widząc inny, podobny u babci czy cioci skojarzy je na zasadzie podobieństw. Dziecko w tym wieku uczy się łączyć takie same przedmioty ze względy na ich cechy wspólne (filiżanki), wyodrębniać różnice (np. małe, duże). Nasza pociecha około drugiego roku życia ma doskonałą pamięć, nie potrafi określić czasu wspomnienia, ale pamięta długo przeżycia przyjemne i przykre.
      Myślenie tak małych dzieci rozwija się stopniowo i w ścisłym połączeniu z rozwojem pozostałych funkcji. Już 2 letnie dziecko wie, że wyraz auto, to nie tylko ten samochodzik, który trzyma w ręce, ale także samochód, którym jeździ czasem z rodzicami. Dwu – trzy latek zebrał już tyle doświadczeń, że potrafi zapamiętać, co się stało, ale i przewidzieć, co się stać może. Stąd u małych dzieci różne zachowania w stosunku do członków rodziny, z doświadczenia wie jak zachowuje się mama a jak babcia i przewiduje ich reakcje. Dziecko w wieku 2 – 3 lat, myśli mówiąc. Dlatego bawiąc się czy wykonując różne czynności cały czas opowiada.  Pozwól dziecku doświadczać rzeczywistości przez działanie, zabawę i opowiadanie o działaniach bo w ten sposób rozwija się.

Dzieci w wieku 3 – 5 lat
Przeobrażają się w małego, coraz bardziej samodzielnego i dociekliwego odkrywcę. Dzieci stają się dużo sprawniejsze fizycznie, dotyczy to również manipulacji rękami, dzięki temu stają się zaradniejsze. W tym wieku dziecko myśli rozwiązując problemy czy zadania podczas zabaw. Dzięki temu przedszkolaki zaczynają się bawić w większej grupie, wymyślająć różne reguły i prawidła. U dzieci w wieku przedszkolnym wydłuża się okres skupienia uwagi i pojawiają się początki uwagi dowolnej czyli skierowanej na wskazaną czynność.

Dziecko poznaje świat takim, jaki mu, pokarzemy, opowiemy i pozwolimy doświadczyć. W związku z tym uważam, że wskazane jest od małego zapoznawać dziecko również ze światem wirtualnym. To jedyny sposób na to, aby wpoić dziecku od początku zasady bezpiecznego poruszania się w nim. Maluch, który jest stopniowo wprowadzany przez rodziców w świat komputera, będzie uczył się jego obsługi przy okazji zabawy, a więc tak samo jak poznaje rzeczywistość. W tym przypadku wady i zalety komputera będą dla dziecka oczywiste. Jeśli malucha wprowadzimy w ten przedziwny, niepełnowymiarowy, a przecież interaktywny świat, lepiej będzie rozumiał go jako dorosły.
Pamiętajmy, że komputer może pomóc w rozwoju naszemu dziecku, może uatrakcyjnić jego edukację, może wreszcie wskazać nam talenty malca, które możemy rozwijać.


Dobra praktyka
1. Dostarczaj swojemu dziecku wielu różnorodnych doświadczeń,
2. Pamiętaj Twoje dziecko uczy się: dotykając, manipulując, słuchając, opowiadając i popełniając błędy,
3. Twoje dziecko czasem nie potrafi się zatrzymać – wzmocnij zakaz słowny gestem,
4. Zapoznawaj swoje dziecko z różnymi możliwościami komputera w zależności od jego zainteresowań i Twoich możliwości.
5. Pamietaj, żę dziecko dla prawidłowego i optymalnego dla siebie rozwoju potrzebuje wielu różnorodnych bodźców, które będą angażowały jego wszystkie zmysły.