Kiedy Twój maluch jeszcze nie potrafi liczyć ale już wie, że „więcej” jest lepsze od „mniej”.
Kiedy jeszcze nie wie kim jest, ale wie ze są gorsi od niego. Kiedy nie ma dla niego innej roli niż rola lidera (spełniona lub pozostająca wciąż do zdobycia), jego marzenia maja wyłącznie status materialny, a naturalna potrzeba „wywalczania” pozycji w grupie wyznaczana jest przez priorytety mieć nad być .
Jeżeli tak się dzieje, istnieje duże prawdopodobieństwo, że nasz Jaś czy Kasia staje się dzięki nam szczurem. W przyszłości nasza pociecha będzie biegała w kółko chcąc zdobywać wciąż więcej i więcej, jednocześnie licząc że prawdziwe szczęście jest tuż za następnym zakrętem.
Musimy pamiętać, że to my sami nakręcamy te spiralę i my możemy ja przerwać.
Po pierwsze pamiętajmy, że dziecko uczy się wartości i schematów postępowania w domu. Postarajcie się swoim maluchom od najmłodszych lat pokazywać prawdziwe wartości, nauczcie cieszyć się z drobnych rzeczy, np. poprzez obchodzenie wspólne małych okazji, nie tylko w ramach nagrody za osiągnięcia, ale także za samo dążenie do celu, za dobre zachowanie albo nawet z okazji dobrej pogody: ) Dziecko uczy się w ten sposób dostrzegać bardzo proste a jednoczenie ważne rzeczy, które nawet nam, dorosłym gubią się w codziennym życiu.
Chwalmy i doceniajmy dobre choć często niedoceniane cechy - za okazanie empatii, dzielenie się najnowsza /najmodniejszą zabawką czy pomoc koledze lub koleżance. Pomożemy w ten sposób malcowi w budowaniu wrażliwości na innego człowieka.
Nie krytykujmy przy dziecku innych osób z racji ich zawodu, pozycji społecznej, statusu materialnego. W przeciwnym wypadku w głowie naszego dziecka rozpocznie się proces kodowania, polegający na przypisywaniu wartości ludziom na podstawie ich dóbr, nie zachowania.
Uczmy dziecko poprzez zabawę, mądre bajki i rozmowy, uczmy, że nie zawsze pierwszy jest najlepszy i że każda rola jest potrzebna. Nie wszystkie dzieci wykazują naturalna chęć przewodzenia, zatem skłanianie malucha do pozostawania „najlepszym” lub „lepszym od”, paradoksalnie może spowodować u niego w przyszłości poczucie „bycia gorszym” z powodu niemożności spełnienia naszych ambicji, które mogą być odczytywane przez niego jako wewnętrzny przymus.
Z kolei dzieci z naturalną potrzebą przewodzenia powinny nauczyć się, iż każda funkcja jest tak samo istotna i każdy człowiek zasługuje na szacunek. Mądrze rozwijaj jego naturalne zdolności.
Pamiętajmy, że nie ma człowieka, który jest dobry we wszystkim. Wymaganie by nasza pociecha brylowało na każdych zajęciach, w których uczestniczy nie jest możliwe, a na pewno nie rozsądne.
Nie porównujmy swojego dziecka do innych!
Kochaj i akceptuj je takim jakim jest. Wspieraj i mądrze motywuj go do rozwoju naturalnych cech i zdolności.
Pomagaj osiągać szczyty, ale nie zapominaj cieszyć się już tym co już zdobyliście.
Trwa wysyłanie Twojej oceny...
