„Mamusiu, nie chcę iść do przedszkola bo tam się ze mnie śmieją” Takie wyznanie z ust malca chwyta każdego z nas za serce. Przypominamy sobie wtedy te wszystkie sytuacje z dzieciństwa kiedy to z nas się wyśmiewano.
Dzieci nie zawsze się do tego przyznają. Mogą tygodniami ukrywać, że coś jest nie tak. Skoro inni się śmieją to rodzice też mogą, a to dla małego szkraba byłoby bardzo upokarzające. Mama i Tata to w końcu najważniejsze osoby na świecie, ciężko dziecku zawieść wasze oczekiwania lub zasmucić swoimi problemami. Dzieci nie potrafią poradzić sobie z takim wyśmiewaniem się rówieśników bo bardzo często przyczyna jest od nich niezależna. Mają rude włosy, odstające uszy, czarne ząbki w wyniku leczenia stomatologicznego, niemodne ubranko lub czuć od nich czosnkiem. Bywa że przyczyna jest absurdalna, typu posiadanie siostry w młodszej grupie. Tak to już niestety jest, że świat małych dzieci rządzi się swoimi prawami a my dorośli musimy nauczyć maluchy radzić sobie z ich problemikami. Czasami przedszkolak „zasłuży” sobie na takie traktowanie, przyjmując w grupie rolę błazna. Zależy mu bardzo na akceptacji otoczenia i zwróceniu na siebie uwagi, nie potrafiąc osiągnąć tego w inny sposób zaczyna błaznować. Na początku podoba mu się że wszyscy na niego patrzą, mówią do niego i o nim, później jednak sytuacja go przerasta. Już nie podoba mu się taka rola ale jest za późno. Łatka przypięta.
Jak temu zaradzić:
- Poznaj przyczynę wyśmiewania się z dziecka i jeśli to możliwe wyeliminuj ją. Dbaj ubranie dziecka - pierz je, ceruj, nie dawaj za dużych lub za małych ubrań, prasuj. Dbaj również o higienę dziecka – myj mu często głowę, czesz przed wyjściem z domu a jeśli jest taka potrzeba to nawet przed wejściem do grupy, regularnie kąp. Wyeliminuj przykre zapachy.
- Jeśli nie można wyeliminować przyczyny bo są to, np. piegi, czy duże uszy, poproś wychowawczynie żeby przeprowadziła dzieciom zajęcia o tolerancji i o tym, że każdy z nas się różni od innych. Daj jej później informacje zwrotną, że jest lepiej lub, że się nic nie zmieniło. Dzięki temu będzie wtedy wiedziała jak dalej pokierować grupą.
- Gdyby to nie poskutkowało dowiedz się który przedszkolak wyśmiewa się z Twojego dziecka i porozmawiaj z jego rodzicami. Tylko delikatnie! Musisz wykazać się wielką dyplomacją żeby nie urazić tego rodzica. Nie rób tego przy innych, najlepiej sam na sam i bez tonu pretensji tylko z prośbą w głosie.
- Wzmocnij dziecko emocjonalnie. Daj mu do zrozumienia że kochasz je bez względu na jego „wady”. Tłumacz, że każdy jest inny i to bardzo dobrze. Polecam wierszyk naszej portalowej autorki Pani Kasi Przyborskiej „Wiersz o małpach”
- Postaraj się z wady zrobić zaletę. Ja jestem dumna z mojego dużego nosa bo to cecha charakterystyczna mojego rodu. Dzięki niemu czuje, się częścią czegoś większego – mojej rodziny. Ty też możesz to podkreślać. Sprawić by dziecko było dumne. Możesz też pokazywać dziecku sławne postaci z kina i telewizji, które również posiadają ten „problem” co dziecko i się tym nie przejmują a wręcz stanowi to ich atut. Przykładem może tu być rudy aktor grający Rona w serii „Harry Potter”.
- Jeśli wyśmiewanie jest wynikiem błaznowania przez dziecko, musisz go nauczyć innego sposobu nawiązywania kontaktów z rówieśnikami. Stwarzaj okazję do zaprzyjaźnienia się z przedszkolakami z grupy u Was w domu, zabieraj je do kina, na wycieczki.
Trwa wysyłanie Twojej oceny...
