W trzecim miesiącu życia dziecko leżąc na plecach potrafi już przez dłuższy czas utrzymać głowę symetrycznie. Zaczyna łączyć rączki, wkłada obie dłonie do ust. Potrafi wykonywać pełne ruchy rąk od ust do bioder. Zaczyna unosić miednicę nad podłoże. W leżeniu na brzuszku unosi głowę w linii środkowej ciała i potrafi utrzymać ją przez kilkanaście sekund. Prawidłowa kontrola głowy jest możliwa dzięki prawidłowemu napięciu mięśni szyi, karku i obręczy barkowej, czyli tzw. „mostu”. Dziecko w tej pozycji podpiera się na górnych kończynach (od dłoni aż do łokci) i unosi klatkę piersiową nad podłoże trzymając łokcie na wysokości barków. Maluszek zaczyna przygotowywać się do rozpoczęcia funkcji manipulacyjnych rąk – sięgania po różne przedmioty. Stopniowo prostują się stawy biodrowe dziecka.

Około 3 miesiąca życia dziecka powinny wygasnąć takie odruchy jak:

• odruch skrzyżowanego wyprostu (wyprost i zgięcie jednej nogi w momencie drażnienia podudzia nogi przeciwnej) – wygaśnięcie tego odruchu pozwala na rozwój dwunożnej pozycji i sprawnego poruszania się

W tym okresie dziecko zaczyna dostrzegać coraz więcej zależności między swoim zachowaniem, a reakcją otoczenia. Widzi, że gdy zaczyna płakać mama natychmiast okazuje mu jeszcze większe zainteresowanie i stara się zaspokoić aktualne potrzeby dziecka. Maluch bardziej niż dotychczas interesuje się swoim ciałem i zaczyna świadomie wykorzystywać je do celowego ruchu. Na tym etapie maluch zaczyna łączyć fakt, iż istnieje powiązanie pomiędzy ruchem ręki a oczami. Stara się utrzymać wzrok na przedmiocie.

Należy dużą wagę przywiązywać do pokazywania dziecku różnych czynności, dużo mówić do dziecka, bo choć wiele jeszcze nie potrafi samodzielnie wykonać rozwija swoją pamięć. Za kilka tygodni, miesięcy, a nawet lat będzie otwierało kolejne szufladki z umiejętnościami, które zapamiętał w okresie niemowlęcym.

Dziecko samo próbuje przekazywać już swoje emocje nie tylko płacząc, ale także tzw. głużeniem (dźwięki brzmiące jak tli, kli, gla, bli). Machaniem rączkami pokaże jak bardzo cieszy się na nasz widok. Ponieważ maluszkowi poprawia się ostrość widzenia będzie teraz silniej reagował na przyciemnianie lub rozjaśnianie oświetlenia, będzie dostrzegał więcej szczegółów wokół siebie. Należy jednak pamiętać, iż układ nerwowy trzymiesięcznego dziecka jest jeszcze bardzo niedojrzały i nie wolno narażać go na zbyt gwałtowne zmiany, gdyż mogą one wywołać niekontrolowany wybuch płaczu.

Maluszek sam zaczyna zaczepiać i nawiązywać rozmowę z drugą osobą poprzez uśmiechanie się do niej. Dziecko coraz pełniej okazuje radość z kontaktów drugą osobą – tak jakby całe jego ciało się śmiało – ręce ma szeroko otwarte, uniesione ramiona, przebiera nogami. Potrafi już naśladować niektóre ruchy i wyraz twarzy. Rozróżnia znajome mu osoby po głosie sposobie mówienia, dlatego też może inaczej reagować na każdą z tych osób. Potrafi dość dobrze odczytywać emocje najbliższych mu osób, co prowadzi do powstawania więzi społecznej między nimi. Maluch w tym okresie nie lubi zostawać sam nawet na chwilę, dając wtedy o sobie głośno znać.