Nasz maluch zachwycił się możliwością przemieszczania, dlatego teraz będzie próbował zwiedzić wszystkie możliwe miejsca. Czworakowanie opanował już tak dobrze, iż czasami trudno będzie za nim nadążyć. Będzie teraz wdrapywał się na schodki, niskie meble. Dziecko coraz częściej będzie spędzało w pozycji stojącej. Ma już dość dobrze wykształcony chwyt, dlatego bawienie się zabawkami zgodnie z ich przeznaczeniem nie stanowi już dla niego większej przeszkody.

Między ósmym, a dziesiątym miesiącem życia dziecka pojawiają się reakcje równowagi w pozycji siedzącej, dzięki którym dziecko może samodzielnie, i bardzo swobodnie przebywać w tej pozycji.

Dziecko rozwija umiejętność właściwego reagowania na daną sytuację, czyli płacze gdy coś go zaboli.

U dziecka kształtują się takie pojęcia jak: przestrzeń, wewnątrz, na zewnątrz. Uwielbiają bowiem pokonywać nowe trasy w mieszkaniu, na spacerze, poznając przy tym nowe miejsca, obszary.

Ważnym dla rozwoju malucha jest, aby w tym czasie nie wyręczać go w poszczególnych czynnościach, lecz zachęcać do samodzielnego pokonywania trudności, oczywiście na miarę jego możliwości. W ten sposób wzmacniamy w nim poczucie własnej wartości u dziecka oraz wiary we własne siły.

Dziecko bardzo lubi, gdy czyta mu się książeczki. Fascynuje je samodzielnie przewracanie w nich kartek. Stara się także wskazywać na obrazku, np. zwierzęta, próbując jednocześnie imitować ich głosy.

Dziecko umiejętnie potrafi okazywać swoje nastroje, począwszy od radości, poprzez smutek, aż do złości. Jednocześnie należy zwrócić uwagę, by nazywać nasze emocje oraz sytuacje, w których jesteśmy bu nie jesteśmy zadowoleni. Dzięki temu maluch lepiej uczy się rozróżniania naszych uczuć, np. co nam sprawiło radość, a co spowodowało, że jest nam smutno. Dziecko w tym okresie bardzo pozytywnie reaguje, kiedy czuje się docenione, np. gdy bije mu się „brawo”. U maluszka bowiem zaczyna kształtować się samoocena. Warto więc często chwalić smyka za jego dokonania. Ma teraz swoje ukochane zabawki lub przedmioty, z którymi najchętniej by się nie rozstawało. Posiadanie takiej rzeczy daje mu poczucie bezpieczeństwa. Czasami może to być pieluszka, kocyk, misio, czy też smoczek.

Maluch w dosyć specyficzny sposób stara się teraz zwrócić na siebie uwagę swoich rodziców. Zaczyna wymyślać różne figle, np. potrafi schować się pod stolikiem, wkłada różne przedmioty na głowę, lub nagle cichnie całkowicie. Takie zachowanie natychmiast skutkuje reakcją rodziców. Dziecko lubi przebywać w towarzystwie znanych mu osób, ciągle zasypując ich dużą ilością dźwięków, które coraz bardziej przypominają początki słów. Smyk gestykuluje, przekazując rodzicom już konkretne komunikaty, np. że chce otrzymać daną rzecz.