W momencie, gdy stajemy się rodzicami, rozpoczynamy nową bardzo odpowiedzialną pracę - wychowanie dziecka.
Jako rodzice mamy przygotować swoje dziecko dobrze do życia, zaspokoić jego potrzeby zarówno fizyczne jak i umysłowe, psychiczne, duchowe. Można zatem powiedzieć, że rodzice odpowiadają nie tylko za opiekę nad dzieckiem, ale także za zaspokojenie potrzeb emocjonalnych oraz za wychowanie.
Umiejętnością nieodzowną do tego, aby być odpowiedzialnym rodzicem jest rozmowa z dzieckiem na każdym etapie jego życia.
Dzieci potrzebują rozmowy, dobrze jest mówić (również śpiewać) już nawet do niemowlęcia, po to żeby uczyło się kontaktu z drugim człowiekiem jak również po to by oswajało się z mową.
Dziecko małe - dwu, trzyletnie ciągle zadaje pytania: dlaczego?, po co? Rolą rodziców jest uważne i cierpliwe wysłuchanie tych pytań i udzielenie odpowiedzi. Te rozmowy to nic innego jak nauka. Dziecko w ten sposób zdobywa wiedzę o otaczającym go świecie. Dzięki mowie wprowadzamy dziecko w świat materialny, który go otacza, jak również przekazujemy mu to, co najlepsze- wartości i przekonania.
Mając dziecko w wieku przedszkolnym i wczesnoszkolnym, powinnyśmy, jako rodzice być gotowi na rozmowę z dzieckiem. Stwórzmy wtedy atmosferę sprzyjającą poczuciu bezpieczeństwa i zaufania tak bardzo potrzebną do skutecznej i otwartej komunikacji.
Kto ma wysłuchać dziecko , kto poradzić mu, jeśli nie my? Rozmowa z dzieckiem to nasz podstawowy rodzicielski obowiązek. Taki sam, a może nawet ważniejszy od wykarmienia i modnego ubrania syna czy córki. Dzieci czując się słuchane i rozumiane częściej kierują się sugestiami rodziców, uczą się od nich umiejętności porozumiewania się, dzięki czemu rzadziej popadają w konflikty z rówieśnikami.
Dobra komunikacja staje się jeszcze ważniejsza, gdy dzieci dorastają, zanika wtedy bezpośrednia kontrola nad dzieckiem. Rozmowy z młodszym dzieckiem są doskonałym treningiem przed jakże trudnym okresem dojrzewania.
Słuchanie to proces aktywny, podczas którego powinniśmy pamiętać żeby:
- nawiązać z dzieckiem kontakt wzrokowy,
- skupić na dziecku uwagę i aktywnie słuchać tego, co mówi.
Jeżeli jako rodzic nie rozmawiamy z dzieckiem a jedynie komunikujemy się z nim za pomocą krótkich pytań i odpowiedzi, to tak jakby nas nie było obok dziecka. Jest to tak zwana nieobecność emocjonalna i wychowawcza. Dzieci doskonale wiedzą, kiedy rodzic słucha, a kiedy tylko słyszy. Jeżeli jesteśmy zajęci, nie kiwajmy głową, nie mówmy "tak, tak". Powiedzmy wtedy swemu dziecku "wiem, że masz mi coś ważnego do powiedzenia, ale teraz jestem zajęta, jak skończę to spokojnie porozmawiamy".
W wychowaniu dziecka na mądrego, dobrego i szczęśliwego człowieka, rozmowa jest nieodzownym czynnikiem.
Trwa wysyłanie Twojej oceny...
