W okresie niemowlęcym dziecka widoczne są wyraźne reakcje emocjonalne i koncentracja na muzyce, zwłaszcza prezentowanej przez osoby z najbliższego otoczenia dziecka. Dziecko w tym okresie życia wyraźnie uspokaja się pod wpływem kołyszących rytmicznych ruchów oraz nuconych melodii. Dzieci, które nieustannie słyszą śpiew już w trzecim miesiącu życia próbują dostrajać swój głos do intonowanego dźwięku. Około 6 miesiąca życia dziecko zaczyna reagować na muzykę ruchem, z zadowoleniem próbuje poruszać całym ciałem. W następnych miesiącach życia z upodobaniem próbuje wydobywać dźwięki z różnego rodzaju grzechotek, odróżnia śpiewanie od mówienia, rozpoznaje głosy ludzi, zwierząt, pojazdów…
Wraz z nabyciem umiejętności chodzenia coraz większą rolę odgrywa reagowanie ruchem na słyszaną muzykę. Z ogromną radością małe dziecko kiwa się, podryguje, obraca się, kołysze z nogi na nogę, często dodatkowo klaszcząc, czy przygrywając na grzechotce. Z miesiąca na miesiąc coraz większe znaczenie zaczyna mieć śpiew, który początkowo ogranicza się do pojedynczych sylab lub słów, a stopniowo w śpiewie zaczynają pojawiać się zwroty melodyczne i rytmiczne.
Najczęściej właśnie około 2 roku życia dziecka, rodzice zauważają jego ogromne zainteresowanie światem dźwięków i muzyki, zaczynają zastanawiać się „co z tym fantem zrobić”, a czując instynktownie, że muzyka to „coś dobrego”, rozpoczynają poszukiwania sposobu rozwijania zdolności muzycznych swoich dzieci.