Często szkoła podejmuje pierwsze kroki w postawieniu diagnozy i taką osobą jest psycholog szkolny, który może dokonać oceny nadpobudliwości psychoruchowej i zaburzeń koncentracji uwagi za pomocą skali i kwestionariusza diagnostycznego.
Do najbardziej polecanych należą : KWESTIONARIUSZ CONNERSA dla nauczycieli i rodziców, oraz kwestionariusz grupy CHILD BEHAVIOR CHECKLIST. Są to testy przeznaczone do wychwycenia dzieci u których można podejrzewać nadpobudliwość. Wiele ośrodków opracowuje swoje własne testy, kwestionariusze. Warte polecenia są kwestionariusze oparte o kryteria diagnostyczne ICD-10 i DSM-IV. Oprócz badania ilorazu inteligencji, stosuje się testy badające zdolność reakcji, motorykę, mowę czynną , zdolność do rozwiązywania problemów. Takie badanie ma potwierdzić lub wykluczyć zaburzenia ośrodkowego układu nerwowego- OUN.
Pediatra to często osoba do której kierujemy się w pierwszej kolejności (jeśli nie zasięgaliśmy innej opinii). Jednak jego wiedza na ten temat niejednokrotnie nie jest na tyle bogata, żeby mógł rozpoznać nadpobudliwość psychoruchową. Dlatego warto się przygotować do takiej rozmowy, przedstawiając przykładowe zachowania charakterystyczne dla tego typu zaburzeń. Samo wychwycenie przez pediatrę nadpobudliwości psychoruchowej może być utrudnione wzorowym zachowaniem pacjenta.
Następnym lekarzem do którego się kierujemy powinien być psychiatra dziecięcy lub psycholog. Dobrze jest też się udać do neurologa, ale często po wizycie u psychiatry on kieruje na specjalistyczne badania ( EEG ) .
Najbardziej skuteczna jest wielokierunkowa pomoc, obejmująca opiekę psychiatry, psychologa i leczenie farmakologiczne. Choroba jednego członka rodziny to wspólna praca wszystkich jej członków. Psychoterapia rodzinna jest mile widziana, terapia taka pomaga całej rodzinie zrozumieć funkcjonowanie dziecka z ADHD. Terapia indywidualna lub grupowa dziecka, przeciwdziała niskiej samoocenie dziecka, pomaga współpracować z rówieśnikami, uczy życia w grupie.
Farmakoterapia i ćwiczenia koncentracji uwagi, dopełniają leczenie. Oczywiście nie wszystkie dzieci muszą otrzymywać tabletki. Ale odkąd wiadomo, że nadpobudliwość psychoruchowa jest związana z odmiennym funkcjonowaniem struktur mózgowych, tzw. hormonów mózgowych, z których najważniejsze to noradrenalina, dopomina i serotonina, stosuje się częściej leki. Mają one działanie jak te substancje, bądź zwiększają ich ilość w mózgu. Leki nie mogą wyleczyć z nadpobudliwości, mogą pomóc nauczyć się z nią żyć.
Trwa wysyłanie Twojej oceny...
