Zachęcaj do wyrażania opinii; pozwól swojemu dziecku wyrazić swoje spostrzeżenia i uwagi; uszanuj jego odmienne zdanie i ucz tego szacunku w stosunku do innych rozmówców.
Przyjmij postawę partnerską w kontaktach z dzieckiem; podejmujcie wspólnie decyzje, dziel się z nim Waszymi domowymi sprawami i rozterkami. Oczywiście nie obciążaj go tym, po prostu dostosuj informacje do jego poziomu, nie ukrywaj ich przed nim. Niech oswaja się z tym, że w życiu bywają lepsze i gorsze chwile.
Daj dziecku szansę na rozwijanie jego zainteresowań; pozwól mu poznać to, co lubi, pozwól próbować nowych rzeczy, a potem niech dokona wyboru, czym chce się zająć; wspieraj go w tych działaniach, wzmacniaj jego zapał i wytrwałość.
Ustalaj wspólnie z dzieckiem jego cele, np. jeśli dziecko chciałoby gdzieś pojechać, wystartować w konkursie, poprawić stopnie, itp. wskaż mu, jak można to osiągnąć; kontrolujcie potem i omawiajcie, jak przebiega droga do osiągnięcia celu, rozmawiajcie o trudnościach, cieszcie się z każdego kroku naprzód.
Bądź stanowczy i konsekwentny; pamiętaj Drogi Rodzicu, że Twój mały uczeń ma przed sobą czas dorastania. Jeśli będzie teraz znał i przestrzegał zasad, będą one później dla niego naturalniejsze i łatwiejsze do zaakceptowania.
Nie porównuj z innymi, nie uogólniaj. Chwal go za osiągnięcia; wskazuj na złe zachowania, a nie przypisuj mu złych cech, w stylu: zawsze jesteś niegrzeczny, nigdy nie robisz tego, o co proszę itp.