Waży tylko 1 200-1 600 gramów (ok. 2% wagi ciała).
Ma objętość zaledwie ok. 1350 cm3
Wygląda niepozornie, a tymczasem:
jego powierzchnia równa jest dwóm kortom tenisowym;
nasz układ nerwowy składa się z około 500 miliardów (wg Buzana1 000 000 000 000, czyli 166 razy więcej niż ludzi na Ziemi) neuronów różnego rodzaju;
ma ponad 100 000 000 000 000 synaps (jak podano w czasopiśmie Science);
28 odległości między od Ziemi do Księżyca, to długość szlaków neuronowych, jakie mamy możliwość stworzyć w swoim mózgu (oczywiście jest to nie do osiągnięcia w tak krótkim czasie jak długość życia jednego człowieka);
jeden neuron może być powiązany z ponad 250 000 innych;
liczba możliwych połączeń jest większa niż suma wszystkich cząstek elementarnych składających się na znany nam wszechświat;
w połączeniach między komórkami nerwowymi mózgu ludzkiego mogłoby się pomieścić co najmniej 1000 razy więcej informacji niż w największej encyklopedii, mającej jakieś 20 do 30 grubych tomów;
układ nerwowy człowieka przetwarza w jednej chwili miliony informacji;
niektóre sygnały nerwowe osiągają prędkość 360 kilometrów na godzinę, czyli 100 metrów na sekundę;
niektóre komórki nerwowe przekazują tysiąc lub więcej impulsów na sekundę.
Między innymi dlatego potrzebuje on 16 procent ogólnego zaopatrzenia w krew.
Często porównywany z komputerem, ma jednak niespodziewanie większe możliwości. To dzięki niemu poruszamy się, czujemy, myślimy, przeżywamy, uczymy się. Zdobywając nowe umiejętności, pobudza się neurony do łączenia się. Dzięki temu możemy zapamiętywać, myśleć, uczyć się. Im więcej człowiek korzysta z mózgu, tym staje się on sprawniejszy.
Badania nad mózgiem pamięcią wsparło odkrycie, że tak naprawdę mamy „dwa mózgi”. Nasz mózg składa się z dwóch półkul połączonych ze sobą skomplikowana siecią włókien nerwowych zwanych ciałem modzelowatym (corpus callosum).
Półkule mózgowe nie odgrywają dokładnie tej samej roli. Uważa się, że prawa i lewa półkula odpowiedzialne są za inne funkcje myślowe. Oczywiście w każdej sekundzie naszego życia aktywne są obie półkule mózgowe, jednak przy niektórych działaniach dominuje jedna, a przy innych druga z nich.
Wielu autorów podkreśla, że w celu udoskonalenia procesu uczenia się powinniśmy zintegrować działanie obu półkul mózgowych. Ważne jest też odnoszenie się (choćby w wyobraźni) do wszystkich naszych zmysłów.
W podnoszeniu efektywności uczenia się niezwykle ważne jest odnoszenie się do indywidualnego stylu uczenia się, czyli do specyfiki funkcjonowania naszych półkul mózgowych oraz zmysłów.
autor: Barbara Ukleja
psychopedagog kreatywności
trener Centrum Edukacji SENSUS