To w jaki sposób człowiek myśli i poznaje świat od pierwszych chwil swojego życia, zostało skrupulatnie zbadane i opisane przez badaczy. Przeczytaj, dzięki temu lepiej zrozumiesz swojego szkraba.
Pewien genewski uczony J.Piaget, w zeszłym stuleciu zaciekawiony rozwojem jaki dokonuje się w człowieku, na podstawie badań i obserwacji opisał stadia rozwoju poznawczego człowieka. Zaznaczył jednak, że moment osiągnięcia przez dziecko danego stadium u każdego może być inny.
Stadium myślenia przedoperacyjnego
Przypada na okres od 2 do 7 roku życia. U dziecka zaczyna rozwijać się zdolność do umysłowego reprezentowania przedmiotów i zdarzeń, co oznacza, że coś innego niż same przedmioty i zdarzenia zostały użyte do ich przedstawienia. Mogą to być w kolejności występowania: naśladownictwo odroczone, zabawa symboliczna, rysunek, obraz umysłowy i mowa. Stadium to jest okresem przejściowym. Dlatego myślenie dziecka zaczyna się dopiero “odrywać” od jego aktywności percepcyjnej, ale nadal jest z nim silnie związane. Na tym etapie dziecko zakłada, że inni myślą to co ono. Nie jest więc w stanie przyjąć punktu widzenia dorosłego i to co jest nie zgodne z jego rozumowaniem po prostu odrzuca. Nie zdając sobie sprawy ze swojego egocentryzmu, nie stara się tego poprawić. Dopiero około 6 -7 roku życia dziecko zaczyna sobie uświadamiać różnice w myśleniu swoim i rówieśników. Jest to zaczątek wchodzenia na następny etap. Następną charakterystyczną cechą dla tego okresu jest niezdolność do rozumienia przekształceń. Myślenie dziecka jest transdukcyjne co oznacza, że dostrzega ono tylko stan początkowy i końcowy jakiegoś zjawiska. Nie potrafi odtworzyć sytuacji przejściowych. Tym bardziej nie rozumie, że pewne zmiany można odwrócić.Dziecko nie zdaje sobie sprawy ze związków zachodzących między zdarzeniami, oraz ich skutków.
Jeszcze innym zjawiskiem dotyczącym tego stadium jest centracja - koncentrowanie się na jednym tylko aspekcie prezentowanego bodźca. Ponieważ na tym etapie przeważa nadal percepcja, to dziecko analizując jakąś sytuację będzie koncentrowało się na doznaniach zmysłowych mimo, iż jego dotychczasowa wiedza będzie temu przeczyła. Innymi słowy na lekcji matematyki dziecko postawione w sytuacji określenia w którym zbiorze jest więcej, wybierze ten zajmujący więcej miejsca (np. ze słoniami a nie ten z lizakami, mimo iż policzyło i wie, że w tym drugim jest więcej). Ostatnią już cechą rozumowania na poziomie przedoperacyjnym, mającą największe znaczenie w procesie uczenia się matematyki, jest umiejętność odwracania w umyśle czynności. Dzieci na poziomie przedoperacyjnym tej zdolności nie posiadają. Załóżmy, że dziecko będzie miało przed soba dwa rzędy po pięć kasztanów, przeliczy je i stwierdzi, że jest po równo. Jednak wystarczy przedłużenie optyczne jednego z szeregów, na oczach dziecka, aby zmieniło ono zdanie.
Trwa wysyłanie Twojej oceny...
