Integracja sensoryczna

Aby rozwój dziecka następował prawidłowo i  harmonijnie wszystkie zmysły muszą ze sobą współgrać. Integracja sensoryczna umożliwia prawidłowy odbiór bodźców zmysłowych, przetwarzanie ich oraz odpowiednią reakcję naszego organizmu. Poszczególne zmysły są od siebie bardzo zależne, dlatego jeżeli praca jednego z nich zostaje zaburzona wpływa to negatywnie na pozostałe. W rezultacie zaburzenia integracji sensorycznej powodują trudności ruchowe, utrudnienia w procesie uczenia się, rozwoju niektórych funkcji nerwowych, a także problemy wychowawcze i społeczne.


Kiedy na terapię?  
Istnieje wiele symptomów, które powinny zaniepokoić Rodziców. W okresie niemowlęcym dzieci są np. bardzo rozdrażnione, płaczliwe, mają trudności ze snem, nie osiągają prawidłowo kolejnych etapów rozwoju. Najczęściej jednak trudności zauważa się dopiero kiedy dziecko idzie do przedszkola. Dziecko np. jest zbyt ruchliwe, a jednocześnie ciągle przewraca się, bywa agresywne, popycha inne dzieci, słabo się koncentruje, lub wręcz przeciwnie jest wycofane, niechętnie integruje się z grupą. W domu rodzice mają trudności z nakłonieniem dziecka do wykonywania czynności samoobsługowych - dziecko nie lubi myć głowy, nie lubi obcinana paznokci, czesania. Na placu zabaw dziecko mogłoby kręcić się na karuzeli przez długi czas, inne boją się na nią wejść. A co się dzieje w hipermarkecie? Nagle nasze dziecko dostaje histerii, gdy widzi dużo ludzi, jest duży hałas, mnóstwo kolorów i  świateł. A co jak pójdzie do szkoły? Zamiast siedzieć w ławce to na niej leży, ma trudności z czytaniem i pisaniem, nie lubi lekcji w-f.
To oczywiście tylko wybrane trudności, jakie mogą pojawić się w związku z zaburzeniami integracji sensorycznej. Aby jednak mieć pewność, że przyczyna leży właśnie tutaj zawsze przed rozpoczęciem terapii wykonywana jest ocena procesów integracji sensorycznej przeprowadzanej przez wykwalifikowanego terapeutę integracji sensorycznej.
Więcej na stronie:

Dla kogo terapia SI?
Na terapię integracji sensorycznej trafiają dzieci nadmiernie lub zbyt mało aktywne, mające trudności z koncentracją, z czytaniem, pisaniem, liczeniem, opóźnionym rozwojem mowy, słabym rozwojem ruchowym, zaburzeniami równowagi, koordynacji. Ponadto problemami słuchowymi, wzrokowymi. Przy zaburzeniach integracji sensorycznej pojawiają się także problemy emocjonalne, społeczne, niska samoocena.
W terapii uczestniczą zazwyczaj dzieci przedszkolne oraz wczesnoszkolne. Coraz częściej jednaj trafiają coraz młodsze dzieci, gdyż poziom świadomości Rodziców zwiększa się.

Jak wygląda terapia?
Terapia opiera się głównie na zabawach ruchowych. Aby zajęcia były atrakcyjne wykorzystuje się do nich różnego rodzaju huśtawki, liny, deskorolki, drabinki do wspinania. Dziecko skacze, czołga się, pokonuje tory przeszkód, dobrze się przy tym bawiąc. Podczas terapii dostarcza się dziecku odpowiednie wrażenia zmysłowe. Jego układ nerwowy uczy się właściwie reagować na żądania płynące z otoczenia. Dla każdego ustalany jest indywidualny plan terapii, dostosowany do potrzeb danego dziecka.