Omdlenie jest najmniej groźną, a jednocześnie robiącą wrażenie forma utraty przytomności. Zdarza się wszystkim, najczęściej zaś dojrzewającej młodzieży.
Omdlenie to krótka utrata przytomności spowodowana przejściowym niedotlenieniem komórek mózgu. Tętno staje się bardzo wolne, następnie ulega przyspieszeniu i wraca do normy. Powrót chorego do prawidłowego funkcjonowania jest szybki i całkowity. Z tej krótkiej definicji możemy stwierdzić, że przyczyna omdleń tkwi w naszej centrali odbiorczo-nadającej, w mózgu. Aby ten narząd odpowiednio pracował, zbierał informacje ze środowiska zewnętrznego i wewnętrznego, przetwa-rzał je i wysyłał informacje zwrotne, a także czuwał nad funkcjami życiowymi człowieka potrzebna mu jest odpowiednia ilość „pokarmu” w postaci m.in. tlenu i glukozy. Substancje odżywczo-energetyczne dostarczane mu są wraz z krwią. Gdy krew w odpowiednim czasie oraz w odpowiedniej ilości przepłynie do komórek mózgu otrzyma on prawidłową ilość pokarmu. Jeśli dziecko nie ma stwierdzonych chorób układu krążenia, tj. serca oraz naczyń krwionośnych to mięsień sercowy powinien pompować krew w odpowiednim tempie, a w tętnicach powinno być prawidłowe ciśnienie. Wtedy więc krew prawidłowo odżywia mózg.
Moje dziecko jest zdrowe, a mdleje
Zadajemy sobie pytanie: dlaczego moje dziecko mdleje mimo, że jest zdrowe?Głównie omdlenia występują u pokwitających, szczupłych i wysokich dziewczyn, a także przy nagłej zmianie pozycji, albo podczas dłuższego stania, np. uroczystości szkolne. Utrata przytomności tego typu najczęściej spowodowana jest zaburzeniem w pracy lub podrażnieniem autonomicznego układu nerwowego odpowiadającego za właściwą pracę układu krążenia. Dzieje się tak, ponieważ u dzieci i młodzieży niedojrzały jeszcze układ wegetatywny w niekorzystnych warunkach nie potrafi utrzymać odpowiedniego ciśnienia krwi. Przez to krew w zbyt małej ilości dociera do mózgu.
Jak zapobiegać?
Jeśli chcemy uniknąć omdleń u naszych pociech warto od najmłodszych lat wyćwiczyć u dziecka kilka podstawowych zasad.
1. Zaczynając od poranka trzeba nauczyć, aby po przebudzeniu dziecko chwile poleżało, następnie usiadło a dopiero wstało, oraz aby po dłuższym siedzeniu w jednej pozycji wstawało wolno, a nie gwałtownie. Dzięki temu unikniemy nagłego podwyższenia ciśnienia krwi, a tlen w odpowiedniej ilości dotrze do mózgu.
2. Przechodząc w dalsze czynności dnia codziennego wyłania się problem żywienia. Coraz częściej odżywianie dzieci i młodzieży jest nieprawidłowe i posiłki odbywają się wybiórczo. Nie zawsze dzień zaczynamy od śniadania, a obiady są o różnych porach dnia. Fundujemy także potomstwu posiłki w restauracjach lub fastfood'ach. Należy pamiętać jednak, że często takie jedzenie zawiera więcej tłuszczu niż potrzebnych substancji odżywczych do prawidłowego funkcjo-nowania organizmu. Ważne jest, aby dbać o to, by dziecko spożywało rano pełnowartościowe śniadanie (zbyt małe stężenie we krwi glukozy, po nocnej przerwie, lub dzień zaczynający się od wysiłku intelektualnego lub fizycznego np. sprawdzianu, WF może powodować omdlenie). Pierwszy posiłek powinien być urozmaicony, gdyż monotonne jedzenie ciągle tego samego działa zniechęcająco tym bardziej jeśli rano można w zamian dłużej pospać. Pamiętajmy także, aby dziecko obowiązkowo do szkoły zabierało II śniadanie. Młodszym pociechom róbmy je sami, starszym dzieciom też lub pilnujmy, aby sami sobie przygotowali. Posiłkiem tym nie powinna być sama drożdżówka lub baton. Raz na jakiś czas można dać taki smakołyk, ale na co dzień ważne, aby taki zestaw zawierał jakiś owoc. Do tego można dać serek, jogurt lub kanapkę. Warto także, aby kanapka zawierała dodatki w postaci warzyw.
3. Odchudzające się nastolatki już z młodszych lat powinny mieć wyuczony nawyk posiłków porannych przed wyjściem z domu pamiętając, że pierwszy posiłek jest podstawą prawidłowego funkcjonowania w ciągu dnia. Jednak nieraz zdarza się inaczej, dlatego warto poświęcić z rana trochę czasu i dopilnować, aby śniadanie zostało spożyte przed opuszczeniem domu. Dodatkowo powinno się nauczyć, aby młodzież nie odchudzała się wiosną i zimą, gdyż wtedy w pokarmach występują największe niedobory witamin i składników krwiotwórczych. Zimą dodatkowo występuje przyspieszenie przemiany materii.
4.Dzieci szybko rosnące powinny mieć wyuczone, aby przy dłuższym staniu w miarę możliwości zajmowały miejsca siedzące. Ponieważ przy przedłużającym się bezruchu w pozycji pionowej większość krwi gromadzi się w dolnej partii ciała, a niedojrzały układ wegetatywny nie jest wstanie przepchnąć jej do góry.
5.Warto także od najmłodszych lat przyzwyczajać dziecko do regularnego snu, o tej samej porze i przez minimum osiem godzin w ciągu doby. Dzięki temu organizm będzie wypoczęty i przygotowany na wyzwania kolejnego dnia. Zbyt krótki sen powoduje, że nasz układ nerwowy nie jest wstanie pracować na pełnych obrotach.
Takie proste, a jednocześnie cenne zachowania powinny przeciwdziałać omdleniom u dzieci. Jeśli mimo zdrowego tryby życia pojawiają się omdlenia konieczna jest wizyta u lekarza, gdyż może to być jeden z objawów choroby.
Trwa wysyłanie Twojej oceny...
