Twoje dziecko poznaje coraz więcej wyrazów. Ich liczba sięga kilkuset. Coraz lepiej rozumie polecenia, potrafi wykonać krótkie zadania. Gotowe jest też do uczestnictwa w zabawach zespołowych – trzyletnie dzieci samodzielnie mogą przyłączać się do zabawy. Czasem są jej inicjatorami.
Twój maluszek z każdym dniem staje się coraz bardziej samodzielny. Potrafi odejść od Ciebie i przebywać samo w pomieszczeniu. Lepiej znosi rozstanie z Tobą czy opiekunem. Rozłąka ta może także być dłuższa niż w przypadku młodszych dzieci. Oczywiście nie każde dziecko jest jeszcze gotowe, by wejść do grupy bez rodzica, np. na zajęcia. Ale proces adaptacji u dzieci w tym wieku, przebiega z reguły lepiej i szybciej niż u dzieci od 1-2 lat.
Dzieci 2-3 letnie zawierają koleżeńskie relacje, poszukują towarzystwa. Często są otwarte na innych, domagają się kontaktu z innymi dziećmi. Emocjonalność dziecka niestety nie jest jeszcze ustabilizowana, dziecko trzyletnie miewa skrajne humory. Z pewnością już tego doświadczyłeś, Rodzicu, próbując przekonać malca do czegoś. Obserwowałeś na pewno kilkukrotnie, jak potrafi w jednej chwili zmienić zdanie, a jego nastrój i emocje zmieniają się diametralnie.
Dziecko w tym wieku często poznaje innych poprzez dotyk (ciągnięcie, popychanie, ściskanie), ucząc się pośrednio odczuwania różnych stanów fizyczno-emocjonalnych (np. ból, przyjemność) i sprawdzając dozwolone granice zachowań w kontaktach z innymi.
Literatura:
Biała M., Przedszkolaki – co każdy rodzic i nauczyciel wiedzieć powinien, Warszawa 2008, Fraszka Edukacyjna
Ilg F.L., Ames B.L., Baker S.M., Rozwój psychiczny dziecka, Gdańsk 2007, GWP
Psychologia rozwojowa dzieci i młodzieży, red. M.Żebrowska, Warszawa 1980, PWN
Autor: Magdalena Jankowska – autorka programu zajęć „Drzewko Szczęścia” stymulujących rozwój umiejętności społecznych i emocjonalnych dzieci i młodzieży; animator kultury, instruktor zajęć teatralnych, komunikacyjnych, twórczych; związana z instytucjami kulturalnymi i wychowawczo-edukacyjnymi we Wrocławiu.